Przyjaźń.

Pisałam niejednokrotnie jak wielką jestem szczęściarą, że posiadam przyjaciół. Przyjaciółki me, choć oddalone obecnie o setki, a nawet tysiące kilometrów ode mnie są nieodzowną częścią mego życia. Są zawsze wtedy, gdy ich potrzebuję, są w najcudowniejszych jak i najtrudniejszych momentach mojego życia. Nasza historia zaczęła się w liceum, gdy spotkałyśmy się we cztery zbuntowane, zwariowane i chcące przeżyć wspaniałą 'młodość'. Już wtedy obstawiałyśmy, która to pierwsza wyjdzie za mąż, urodzi dzieci. Na corocznych wakacjach pod namiotami upijałyśmy się i plotkowałyśmy do rana. Czasem zaklinamy się, że pomimo upływu lat i trzydziestki na karku, mając mężów a co niektóre dzieci przeżyjemy deja vu i jeszcze raz powitamy wschód słońca na plaży nad jeziorem. Przyjaciółki me są prawdziwymi przyjaciółkami, stały pod drzwiami, gdy rodziłam Tymka, były ze mną w dniu ślubu. Jedna z nich gratulowała mi odebrania dyplomu, inna jako pierwsza zobaczyła ze mną dwie kreski na teście ciążowym. Ilekroć myślę o naszej relacji, o tylu latach spędzonych razem, o tylu wspomnieniach, doceniam, jak cudownie jest mieć kogoś takiego na świecie, dla kogo zawsze, bezinteresownie będziesz jedną z najważniejszych osób. Właśnie takimi osobami są One dla mnie.