Pokój.

Nasza przeprowadzka przyniosła wiele pozytywnych zmian. Jedną z nich był fakt, że Syn nareszcie zyskał własny pokój. W poprzednim mieszkaniu też go miał, ale dzielił go z suszarką do prania, tysiącem kartonów do przechowywania różnych klamotów i w zasadzie w pokoju tym, mocno zagraconym, tylko spał. Zabawki walały się po całym mieszkaniu, a Tymek bawił się głównie w naszym pokoju. Teraz, gdy nastąpiła owa zmiana, gdy Syn zyskał własny kąt i nowe-dorosłe łóżko wprowadzamy w życie nowe zasady. Zabawek nie wynosimy poza swój pokój, chyba że są goście i zostanie wyrażona na to zgoda rodziców. Zabawki po każdej zabawie sprzątamy po sobie i odkładamy na miejsce. Po tygodniu konsekwentnego trzymania się nowych zasad, Tymek przestaje się buntować i coraz rzadziej prosi, by móc owe zasady łamać. Ze sprzątaniem nie ma żadnego problemu, Syn robił to już wcześniej, lecz fakt braku możliwości rozrzucania zabawek po cały mieszkaniu był dla niego niełatwy do zaakceptowania. Łóżko bez szczebelków sprawdza się świetnie. Tymek nie nadużywa wolności i nie przychodzi do naszego wyra w nocy. Pięknie śpi u siebie, zasypia w mig tuż po przytuleniu głowy do poduszki. Pokoik ten jest niewielki, ale według mnie ma wszystko to, co mieć powinien. Miejsce na książki, puzzle, gry, osobne pudła na klocki Lego, półeczkę na kolekcję aut (o zgrozo! ciągle powiększajacą się), stolik do rysowania czy układania puzzli. I jeszcze jedno, pokój ten pozostanie Tymka własnym pokojem, którego nie będzie musiał dzielić z SIOSTRĄ, dla której to zrezygnowaliśmy z posiadania sypialni i zostawiliśmy większą część naszego garderobiano-książkowego pokoju.