Gotowość.

Czy istnieje gotowość do posiadania dzieci? Czy tak naprawdę kiedykolwiek jesteśmy w stu procentach przekonani, że to TEN moment, by je mieć? W naszym przypadku decyzja o posiadaniu potomstwa była przemyślana, a z drugiej strony spontaniczna. I. przez jakiś czas wspominał mi, że może czas na dzieci, ja natomiast traktowałam to jako żarty. Przez długi czas utrzymywałam, że powiększeniem rodziny zajmiemy się przed trzydziestką, najpierw studia, praca, mieszkanie. W czerwcu 2010 roku wybraliśmy się nad morze. Oglądaliśmy zachód słońca na plaży, piliśmy piwo. Przed nami siedziała rodzinka, małżeństwo z synem Aleksandrem, na oko miał 15-20 miesięcy. To był punkt zapalny. Patrzyłam na nich i wyobraziłam sobie nas jako rodzinę. Nas z małym dzieckiem. Nagle poczułam nieodpartą chęć bycia Mamą, która już mnie nie opuściła. W sierpniu byłam już w ciąży. Po dwóch miesiącach starań, robienia testów i obsesyjnego myślenia, że już chcę, teraz, nagle, zobaczyłam dwie kreski. Tymoteusz urodził się miesiąc przed moimi dwudziestymi szóstymi urodzinami. W czerwcu 2011 roku spędziliśmy wakacje nad morzem, w tym samym miejscu, już we troje. Patrząc z perspektywy minionego czasu mogę rzec, że byliśmy gotowi, by zostać rodzicami. I że moment był idealny. Teraz mając prawie szesnastomiesięcznego Syna jesteśmy gotowi na kolejną zmianę. Za trzy miesiące będziemy małżeństwem.