Sen.

Jeszcze przed ukończeniem roku Syn zaczął przesypiać całe noce. Oczywiście cieszyłam się bardzo, pobudka nocna, nawet jedna, sprawiała, że mimo wszystko byłam lekko niedospana. Sielanka trwała dwa miesiące, do czasu, gdy nie przenieśliśmy się na jedną noc do Dziadków, gdy Tata wyjechał. Od tej pory Syn nie tylko budzi się na mleko około 1-2 w nocy, ale potrafi kilkakrotnie w nocy krzyczeć, rozbudzać się, czasem walczyć, by wyjąć go z łóżeczka, bo akurat ma ochotę na zabawę. Oczywiście są noce, gdy obudzi się raz, ale są i takie, gdy uczyni to 4-5 razy. Nie wiem, czym to jest spowodowane, być może przestraszył się, śpiąc u Dziadków. Oczywiście z anielską cierpliwością wstaję do niego, przykrywam go, odkładam, głaszczę po główce czy pleckach, czasem wystarczy, że usiądę przy łóżeczku i w sekundę zasypia. Poza tym doszły wieczorne  problemy z zasypianiem. Myślę, że przez to, że jest długo jasno. Tymek zawsze zasypiał automatycznie po wypiciu mleka najpóźniej o godzinie 20. Ostatnio jednak po opróżnieniu butelki wstaje, rozgląda się, przemieszcza, rozmawia, staje na głowie, śpiewa i kombinuje, ile się da, byleby tylko nie spać. Trwa to nawet godzinę, więc zdarza się, że zasypia o 21. Przyzwyczajeni do długich wolnych wieczorów dwoimy się i troimy, by szybciej zasnął, na zmianę testując komu się skuteczniej uda. Przyznam, że Tata wygrywa! W ciągu ostatnich kilku tygodni Syn pokochał misie, dopomina się, by dać je jemu do spania głośnym "eeee" wskazując palcem. Tym samym ukochany Pajacyk, który zawsze z nim spał, ma towarzystwo.